Deze week is het de Week van de Vrijwilliger. Die extra helpende hand, extra aandacht, dat luisterend oor… het betekent zoveel meer! Elke dag opnieuw toveren buddy’s, taakvrijwilligers en vrijwillige ervaringsdeskundigen weer een glimlach op het gezicht van onze zorgvragers. Deze week laten we enkele van hen zelf aan het woord.
Eric
In 2016 sloot Eric aan bij de werkgroep Ervaringsdeskundigen. Hij komt als vrijwilliger meestal 2 keer per week naar het Hoop-Huis, waar hij vooral muziek speelt of in de tuin werkt.
“Ik ben mijn hele leven al bezig geweest met muziek en dat is ook wat ik hier het meeste doe. Aanvankelijk zorgde ik voor muziek bij de maandelijkse misviering. Dat is ondertussen verder uitgegroeid tot het spelen op herdenkingsdiensten, begrafenissen en bij de paas- en kerstvieringen. Tegenwoordig word ik ook al bij verjaardagen, familiefeesten of op een zorgeenheid gevraagd.
Ook in het Hoop-Huis speel ik elke maand op een vast moment voor de zorgvragers. Daarnaast werk ik daar ook nog in de tuin samen met zorgvragers. Het is dan niet de traditionele tuin, maar eerder alternatief tuinieren. Dat wil zeggen dat je verschillende planten door mekaar zet, waardoor je minder last hebt van ongedierte en hierdoor geen pesticiden nodig hebt. Ik probeer ook zuinig en zorgzaam te leven en dingen te hergebruiken. Mijn motto is dan ook : je kan beter samenwerken met de natuur, dan tegen de natuur, want daar wordt iedereen beter van.”
Marie
Marie werkt ondertussen bijna 2 jaar in het cafetaria van de manege.
“Eigenlijk geeft het vrijwilligerswerk mij voldoening op alle vlakken. Het is vooral het sociale stuk dat het fijn maakt. Ik kom hier in contact met mensen van alle leeftijden; zorgverleners, zorgvragers, stagiaires… Alles verloopt in een onbevangen en spontane sfeer. Ik babbel met alle zorgvragers en ik ben een luisterend oor. Eens ze je kennen, dan nemen ze je in vertrouwen en leer je hen beter kennen.
Ik ben heel graag buiten en ook dat kan hier perfect. Bij mooi weer zit iedereen buiten op het terras. Via het vrijwilligerswerk leer ik dingen bij. Ik leer hier meer over de psychiatrie en soms mogen we deelnemen aan vormingen. Werken met jeugd en jongere mensen zorgt ervoor dat mijn geest ook jong blijft.
Het is vooral plezant dat ik gewoon mezelf mag zijn. Vanaf de eerste dag ben ik hier goed opgenomen. Het is een heel hecht team, waarvan ik met plezier deel van uitmaak.”
Huberte & Anita
Huberte werkte vroeger als huismoeder bij Rado. In mei 2021 ging ze met pensioen. Ze miste de band met de zorgvragers en begon zo als vrijwilliger. Om de 14 dagen komt ze op maandagvoormiddag bakken op de zorgeenheid. Haar vriendin Anita kwam tijdens de warmste week mee helpen, met als resultaat dat ze ondertussen ook de smaak ook te pakken heeft.
‘Ik ben er inderdaad ingerold dankzij de warmste week. In januari ging ik als vrijwilliger van start. Eigenlijk is bakken voor mij een hobby en als ik er anderen mee plezier kan doen, dan doe ik dat graag. Wij kiezen zelf de recepten en geven de bestelling door. Hier en daar loopt er al eens iets mis, maar met wat creativiteit en met z’n twee lukt dat wel. Carina en Sarina zijn onze vaste helpers en de verse bakgeur trekt ook anderen aan die komen kijken of er al iets te proeven valt.’ zegt Anita.
‘Ja, we zijn een goed team’ bevestigt Huberte. ‘We hebben al van alles gemaakt en proberen ook altijd voor iets anders te zorgen. Onlangs maakten we amandel- en kokoskoekjes en de keer daarop waren het soezen. We proberen ook rekening te houden met de periode. Speciaal voor de carnavalsperiode hebben we onze verkleedkleren boven gehaald en de cupcakes worden straks ook in de drie kleuren versierd. Tijdens het koffiemoment wordt het gebak opgegeten, dan zijn we er zelf niet meer, maar de volgende keer komen ze ons al eens vertellen dat het lekker was. Het zijn die kleine dingen en ook de vriendschap die je van hen terugkrijgt, die je als vrijwilliger voldoening geven!’
Bedankt aan al onze vrijwilligers!